Tuum credibile?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Duo Reges: constructio interrete. Pauca mutat vel plura sane; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Ac tamen hic mallet non dolere. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Esse enim, nisi eris, non potes.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Idem adhuc;
Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Quamquam ex omnibus philosophis Stoici plurima novaverunt, Zenoque, eorum princeps, non tam rerum inventor fuit quam verborum novorum.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Hoc non est positum in nostra actione.
Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?
Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere
curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad
cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium
virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur.

Falli igitur possumus.: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Bork: Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Bork: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Age sane, inquam.: Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.