Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quare ad ea primum, si videtur; Memini vero, inquam; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Eam stabilem appellas. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Duo Reges: constructio interrete.

Video enim et magnos et eosdem bene longinquos dolores,
quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis,
qui honestatem ipsam per se non amatis.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti
probabilis ratio reddi possit.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Bork: Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Bork: Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Ut pulsi recurrant?: Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Confecta res esset.: Quis hoc dicit?

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Haeret in salebra. Quae cum essent dicta, discessimus. At iam decimum annum in spelunca iacet. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Bork

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quibus ego vehementer assentior. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?