Stoicos roga.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Duo Reges: constructio interrete. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Sed quid sentiat, non videtis. Sed ego in hoc resisto; Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Hoc sic expositum dissimile est superiori. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Iam argumenti ratione conclusi caput esse faciunt ea, quae
perspicua dicunt, deinde ordinem sequuntur, tum, quid verum
sit in singulis, extrema conclusio est.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant
aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent.
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quis enim redargueret?: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Bork: Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Quonam modo?: Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Itaque ab his ordiamur.: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Bork: Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Nihil sane.: Quorum altera prosunt, nocent altera.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Contineo me ab exemplis. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.