My Web Page

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Duo Reges: constructio interrete. Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare?
Negare non possum.
Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.
Ut pulsi recurrant?
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Tu quidem reddes;
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Memini vero, inquam;
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Non semper, inquam;
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
  1. Istic sum, inquit.
  2. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
  3. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
  4. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
  5. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ac tamen hic mallet non dolere. Illi enim inter se dissentiunt. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Prioris generis est docilitas, memoria; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Quem enim deditum voluptatibus, quem cupiditatum incendiis
inflammatum in iis potiendis, quae acerrime concupivisset,
tanta laetitia perfundi arbitramur, quanta aut superiorem
Africanum Hannibale victo aut posteriorem Karthagine eversa?

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.