Sed plane dicit quod intellegit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Facillimum id quidem est, inquam. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Duo Reges: constructio interrete.

Si quae forte-possumus.: At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Quo tandem modo?: Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Bork Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Ex ea quae sint apta, ea bonesta, ea pulchra, ea laudabilia,
illa autem superiora naturale nominantur, quae coniuncta cum
honestis vitam beatam perficiunt et absolvunt.

Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec
perspici nec cognosci potest.

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Summus dolor plures dies manere non potest? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.