Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Cur post Tarentum ad Archytam? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Audeo dicere, inquit. Si enim ad populum me vocas, eum. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Igitur ne dolorem quidem.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta
artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem
illustriorem satis ornatus possit accedere.

Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob
rem a superiorum auctoritate discederet.

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quid est enim aliud esse versutum? Itaque his sapiens semper vacabit. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Itaque fecimus.: At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Bork: Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Sullae consulatum?: Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
Quibusnam praeteritis?: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.