Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Sedulo, inquam, faciam. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Bork Duo Reges: constructio interrete.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
A mene tu?

Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Quid vero?: Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.
Quid ergo?: Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.
Quibusnam praeteritis?: Nam de isto magna dissensio est.

Tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et
scientiae, ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum
natura nullo emolumento invitata rapiatur.

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum
earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. At multis se probavit. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Et nemo nimium beatus est; Bork