Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Si enim ad populum me vocas, eum. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Duo Reges: constructio interrete.

Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Bork Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum
sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Suo enim quisque studio maxime ducitur.

Bork: Nemo igitur esse beatus potest.
Bork: Nihil sane.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;